Istnieją przypadłości, którym towarzyszy ból powodowany nawet najcichszymi dźwiękami, zmuszając ich do zmienienia swojego normalnego stylu życia. Osoby dotknięte tym zaburzeniem mogą reagować bardzo silnie na niektóre dźwięki, odczuwając gniew, obrzydzenie lub chęć ucieczki. Choć leczenie takich przypadków może być trudne, istnieje wiele sposobów, które mogą pomóc tym, którzy zmagają się z tą dolegliwością.
„Miałem raka, teraz mam nadwrażliwość słuchową. Nadwrażliwość jest gorsza. Wydaje mi się, jakby moje uszy były wypełnione gorącą lawą i kapiącym, gorącym kwasem” – opowiada.
„Jestem niewolnikiem dźwięku” – mówi z kolei 18-letnia Jemma, która cierpi na tę samą przypadłość.
„Chroń swoje uszy, bo kiedy zostaną zniszczone, nie ma odwrotu” – przestrzega dotknięty tą chorobą Wolfgang Reip – belgijski kierowca wyścigowy.
Dave, mężczyzna w średnim wieku, doświadczył nadwrażliwości słuchowej, czyli hyperacusis. Przeżywał on niezwykłe cierpienie, gdyż wyciszone dźwięki, takie jak brzęczenie monet, dźwięk silnika samochodu, czy żucie jedzenia, wydawały mu się bardzo głośne, powodując rozdrażnienie, lęk, a nawet ból. Dave był jednym z wielu ludzi, którzy doświadczyli działania tej rzadkiej choroby. Przyczyny hyperacusis może mieć wiele, w tym działanie niektórych leków, ekspozycję na zbyt głośny dźwięk, lub towarzyszyć niektórym chorobom.
Kiedy Dave zdiagnozowano z nadwrażliwością słuchową, zmieniło się wszystko. Przestał odczuwać normalne odgłosy, jako przyjemne i pozytywne. Wszystkie dźwięki stały się dla niego przytłaczające i niepokojące, nawet te o umiarkowanym natężeniu. W rezultacie, Dave zdecydował się na wizyty u specjalistów, którzy pomagali mu lepiej zrozumieć swoją chorobę i zarządzać objawami.
Ponadto istnieją techniki psychologiczne, które pomagają przywrócić zaburzoną równowagę psychiczną. Wśród nich są hipnoza, terapia poznawczo-behawioralna, terapia systemowa i psychoterapia. Mogą one stanowić pomocne narzędzie do radzenia sobie z lękiem, stanami depresyjnymi oraz innymi problemami psychicznymi, które często towarzyszą nadwrażliwości słuchowej.
Terapia dźwiękowa i psychologiczna – skuteczne rozwiązania
Jeśli chodzi o wyleczenie nadwrażliwości słuchowej, wciąż nie dysponujemy skutecznymi metodami naukowymi. Na szczęście istnieją techniki, które pomagają chorym poprawić jakość życia. Jedną z nich jest terapia dźwiękowa, w której zastosowanie znajdują specjalnie zaprojektowane, ciche dźwięki, które są podawane przypominającym aparaty słuchowe urządzeniem. Czas i natężenie dźwięków można stopniowo zwiększać, aż do kilku godzin dziennie. Jest to znacząca pomoc w zwiększeniu tolerancji na słuchowe bodźce.
Kolejnym, ważnym narzędziem w walce z nadwrażliwością słuchową są techniki psychologiczne. Takie narzędzia jak hipnoza, terapia poznawczo-behawioralna, terapia systemowa i psychoterapia umożliwiają chorym przywrócenie zaburzonej równowagi psychicznej. Mają one za zadanie pomóc w radzeniu sobie z lękiem, depresją i innymi problemami psychicznymi, które często mają związek z nadwrażliwością słuchową.
Nowe urządzenia zaprojektowane z myślą o ochronie słuchu chorych są wyjątkowo zaawansowane. Zespół z University of South Florida opracował urządzenie, które łączy dwa funkcje: tłumienie szkodliwych dźwięków oraz wytwarzanie łagodnego szumu dla treningu słuchu. Co ważne, oprogramowanie jest dostosowywane do indywidualnych potrzeb pacjenta, dzięki czemu możliwe jest stopniowe przechodzenie od trybu ochronnego do trenującego, aż do osiągnięcia zadowalającego poziomu tolerancji dźwięków.
Terapia poznawczo-behawioralna może być skutecznym narzędziem w zmniejszaniu objawów związanych z nadwrażliwością akustyczną i mizofonią. Naukowcy z London Tinnitus and Hyperacusis Therapy Specialist Clinic w swoim podsumowaniu metaanalizy stwierdzili, że studia przypadków oraz ograniczona liczba randomizowanych, kontrolowanych badań potwierdzają skuteczność tej interwencji psychologicznej.
Poprawa objawów nadwrażliwości słuchowej może być osiągnięta dzięki małoinwazyjnemu zabiegowi chirurgicznemu, który polega na usunięciu nadmiaru błony bębenkowej w okienkach owalnym i okrągłym ucha środkowego. Zdaniem Ear Research Foundation, która przeprowadziła badanie wśród 40 osób w latach 2014-2019, zabieg ten przyniósł leczonym znaczną i trwałą ulgę. W porównaniu do pacjentów leczonych starymi metodami, osiągnięto o wiele lepsze wyniki w grupie leczonych nową metodą – aż 80% z nich odczuło znaczną poprawę. Dodatkowo, korzyści leczenia okazały się być również odczuwalne poziomie psychicznym, m.in. w zakresie zmniejszenia lęku i depresji.
Mizofonia to zaburzenie, które można określić jako „nienawiść do dźwięku”. Zostało ono po raz pierwszy opisane w 2001 roku i oznacza silną, negatywną reakcję emocjonalną na odgłosy, które dla osób zdrowych są całkowicie normalne. Wybrane dźwięki powodują u chorych silne pobudzenie i mogą wywoływać gniew, strach, obrzydzenie, a nawet przerażenie. Chorzy unikają wyzwalaczy wszelkimi możliwymi sposobami, co znacząco obniża ich codzienny komfort życia.
Głośny oddech, siorbanie, stukanie, dźwięk jedzenia i klikanie to tylko kilka przykładów dźwięków, które często towarzyszą ludziom cierpiącym na zaburzenie wywołane dźwiękiem. Jest to częsta przypadłość, która dotyka nawet do 20% z populacji, choć często ludzie cierpiący na tę przypadłość są zawstydzeni i nie chcą o tym mówić lekarzowi. Niestety, bardzo mało jest opracowań na temat zaburzenia, co powoduje, że nie jest ono dobrze rozpoznawane.
Według badania opublikowanego w marcu, ponad 18% mieszkańców Wielkiej Brytanii może cierpieć na jakąś postać mizofonii. Badanie, w którym wzięło udział ponad 750 osób w wieku średnio 46 lat, wykazało, że 18% z nich doświadczało irytacji i poczucia bezsilności w obliczu pewnych dźwięków. Większość respondentów nie wiedziała, co ich dolega, a wielu winiło samych siebie za swoje reakcje.
„Ważne jest, że według naszego badania, w Wielkiej Brytanii 1 na 5 osób doświadcza silnych mizofonicznych reakcji. Jednak tylko niewielka część tych osób zna to pojęcie. Oznacza to, że większość ludzi z mizofonią nie wie nawet jak nazwać to, czego doświadczają. Nasz zespół usilnie pracuje nad tym, aby podnieść świadomość ludzi odnośnie tego zaburzenia oraz dostarczyć lekarzom potrzebnych im narzędzi” – mówi autorka badania Silia Vitoratou z King’s College London.
W mizofonii nie ma obecnie naukowo potwierdzonej metody leczenia, jednak w ubiegłym roku hiszpańskie L’Alfatier-Centro Médico Psicológico opublikowało analizę dostępnych badań, w której potwierdzono znaczny postęp w rozwiązywaniu problemu. Systematycznie przeprowadzane są terapie dźwiękowe, farmakologiczne i psychologiczne, a ich skuteczność jest na bieżąco weryfikowana. Pacjenci muszą jednak wiedzieć, że mizofonia to choroba, którą należy leczyć, zwłaszcza jeśli pojawiają się u nich jej objawy. Każdy, kto zaczyna odczuwać jej skutki, powinien skonsultować się z lekarzem, aby wybrać odpowiedni dla siebie sposób leczenia.
Aby zaspokoić potrzebę informacji na temat nadwrażliwości słuchowej, mizofonii i ich leczenia, polecamy następujące źródła:
- Witryna poświęcona nadwrażliwości słuchowej – https://hyperacusisresearch.org/
- Strona NHS poświęcona nadwrażliwości słuchowej – https://www.nhs.uk/conditions/hyperacusis/
- Strona University of California, San Diego poświęcona nadwrażliwości słuchowej – https://www.ucsfhealth.org/conditions/hyperacusis/treatment
- Przegląd badań na temat terapii poznawczo-behawioralnej stosowanej w zaburzeniach słuchu – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6817772/
Aby zdobyć więcej informacji na temat mizofonii i sposobów jej leczenia, polecamy następujące źródła:
- Strona Duke University poświęcona mizofonii – https://www.misophonia.duke.edu/
- Witryna Harvard University, na temat mizofonii – https://www.health.harvard.edu/blog/misophonia-sounds-really-make-crazy-2017042111534
- Praca naukowa na temat operacyjnego leczenia mizofonii – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31727335/
- Praca naukowa analizująca obecną wiedzę na temat mizofonii – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9180704/
Źródłem informacji jest Serwis Zdrowie.
Źródło dystrybucji: pap-mediaroom.pl
